Повідомляємо, що у зв’язку з перебоями постачання електроенергії на житловому масиві Піщаний з 12.07.2024 року тролейбусний маршрут №3-А «Залізнична станція «Роток» – житловий масив Піщаний» тимчасово функціонувати не буде. При покращенні питання електропостачання рух тролейбуса №3-А буде відновлено згідно з графіками руху.
18.02.2023
Trolleybus operation has been reinstated.
14.12.2022
Trolleybus operation has been suspended due to power supply issues.
09.11.2022
Trolleybus operation in the city has been suspended due to construction of one half of the railway overpass to the Nezavisimaya (Levanevsky) neighborhood, presumably until November 26.
03.11.2022
The Line 2 has been reinstated and the previously peak-only Line 5 has been converted to all-day operation.
Biała Cerkiew położona jest w obwodzie kijowskim na Ukrainie. Liczba mieszkańców miasta wynosi około 205 tysięcy.
Ruch trolejbusowy w mieście został uruchomiony 23 czerwca 1980 roku. Długość pierwszego odcinka wynosiła 6,1 km — od ulicy Pawliczenki do głównej bramy zakładu oponiarskiego. Do uruchomienia wykorzystano 12 pojazdów ZiU-682V. Do 1984 roku linia była czterokrotnie przedłużana w obie strony, tworząc w ten sposób centralną linię trolejbusową miasta nr 1 z Placu Zwycięstwa do stacji kolejowej „Rotok”.
W 1989 roku uruchomiono linię nr 2, która połączyła 4. mikroregion (osiedle Komsomolskij, obecnie osiedle Lewanewskoho) z zakładami przemysłowymi i stacją „Rotok”. Na początku lat 90. miasto dysponowało około 85 pojazdami ZiU-682 różnych modyfikacji. W latach 1991–1993 dostarczono 9 przegubowych trolejbusów modeli Kijów-11 i JuMZ T1. Dzienne uruchomienia na 2 liniach wynosiły 45–50 pojazdów.
Do 1994 roku ukończono drugi most na rzece Ros i uruchomiono 2 linie do nowego osiedla Taraszczański: 4 i 5.
W październiku 2004 roku miała miejsce ostatnia rozbudowa sieci — uruchomiono linię łączącą osiedle Piščany z centrum miasta, oznaczoną numerem 3. Początkowo planowano dłuższą trasę do stacji Rotok. Dopiero w 2014 roku otwarto linię 3a, która połączyła osiedle Piščany ze stacją Rotok. Warto zauważyć, że krótka linia nr 3 nie została zlikwidowana.
Całkowita długość linii trolejbusowych liczona w torze pojedynczym wynosi 44 km.
Na koniec lat 2000 sytuacja trolejbusów nie była najlepsza — na stanie pozostawało jedynie 26 pojazdów, przy dziennym uruchomieniu do 11 pojazdów na wszystkich 5 liniach.
W latach 1999–2011 zakupiono zaledwie 2 nowe trolejbusy.
W związku ze spadkiem produkcji i pogłębiającym się kryzysem gospodarczym do 2009 roku państwowe dotacje na pokrycie ulgowego przewozu stały się niepełne i bardzo nieregularne. Budżet miasta nie był już w stanie dotować przedsiębiorstwa z własnych środków, przez co długi na wypłaty wynagrodzeń stale rosły. Sytuacja osiągnęła „szczyt” na początku kwietnia 2009 roku, kiedy to pracownicy trolejbusów przez ponad 10 dni z rzędu ustawili swoje pojazdy na centralnym placu miasta. Pieniądze się znalazły. Wynagrodzenia zostały wypłacone, jednak państwo nadal nie spieszyło się z terminowymi wypłatami dotacji. Na koniec września 2010 roku zaległości w wypłacie wynagrodzeń pracownikom przedsiębiorstwa przekraczały 3 miesiące, w efekcie czego od 1 do 12 października żaden z kierowców nie pojawił się do pracy.
Do końca 2010 roku sytuacja finansowa ustabilizowała się, pojawiły się pozytywne tendencje: w ciągu pół roku trzy trolejbusy przeszły fabryczny remont kapitalny, kolejne dwa przeszły jakościowy remont średni, a w lipcu 2011 roku po raz pierwszy od rozpadu Związku Radzieckiego przeznaczono środki na zakup od razu 6 nowych trolejbusów. Prowadzono negocjacje z przedstawicielami producentów trolejbusów z Łucka (Bogdan), Dniepropietrowska (Megapolis) i Mińska (Biełkommunmasz, MAZ), ogłoszono przetarg, w wyniku którego zwycięzcą została spółka „MAZtransservis”.
Pod koniec listopada 2011 roku do miasta dotarł pierwszy niskopodłogowy trolejbus model MAZ-ETON T103. Do początku lutego 2012 roku wszystkie 6 zakupionych pojazdów białoruskiej produkcji wyjechało na linię. W okresie letnio-jesiennym trzy kolejne pojazdy przeszły remont kapitalny. Liczba pojazdów na linii nr 1 wzrosła do 9–10, a na linii nr 4 do 2.
W latach 2012–2016 wszystkie trolejbusy modeli ZiU i JuMZ przeszły jakościowy remont kapitalny, co pozwoliło przedłużyć okres ich eksploatacji o kolejne 8–10 lat.
Rok 2016 był przełomowy we współczesnej historii trolejbusów w Białej Cerkwi. Na początku roku spłacono wszystkie zgromadzone zaległości płacowe. W marcu na posiedzeniu wykonawczym przyjęto program pozyskania inwestycji na utworzenie jednolitego zautomatyzowanego systemu opłat za przejazd — „Elektroniczny bilet”, a już 22 lipca podpisano umowę inwestycyjną.
Po długich negocjacjach 14 września 2016 roku KP „Zarząd Trolejbusów”, Rada Miejska Białej Cerkwi oraz Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju podpisali umowę o przygotowaniu finansowania kredytowego. Umowa przewiduje możliwość inwestycji EBOiR w rozwój transportu trolejbusowego w Białej Cerkwi.
W październiku specjaliści z Charkowskiego Narodowego Instytutu Drogowego na zlecenie rady miejskiej opracowali perspektywiczny plan rozwoju transportu miejskiego, w którym trolejbus został wyznaczony jako główny i priorytetowy środek transportu. Uzasadniono zwiększenie liczby pojazdów do 46 na istniejących liniach oraz budowę linii trolejbusowych na ulicach Drużby, Pawliczenki, Przydworcowej, Mazepy, Jarosława Mądrego i Szosy Skwirskiej.
W grudniu na 22 sesji rady miejskiej VII kadencji został przyjęty program rozwoju transportu elektrycznego na lata 2016–2020. Trolejbus został ostatecznie określony jako priorytetowy środek transportu publicznego.
W ramach programu planuje się:
— zakup 34 pojazdów (4 używanych i 30 nowych);
— kapitalny remont 13 pojazdów;
— naprawę 44 km sieci trakcyjnej (100% długości linii);
— wymianę 9,1 km linii kablowych;
— budowę nowych linii trakcyjnych do osiedli Hajiwka i Piščany (druga para przewodów na ulicy Drużby);
— remont budynków administracyjnych i produkcyjnych;
— remont i modernizację podstacji trakcyjnych do odbioru energii z rekuperacji;
— budowę elektrowni słonecznej na potrzeby własne przedsiębiorstwa;
— remont punktu kontroli i wypuszczania pojazdów;
— modernizację bazy materiałowo-technicznej.
27 grudnia 2016 roku do zajezdni przybyły 4 trolejbusy o dużej pojemności, które były używane w Budapeszcie, zgodnie z zatwierdzonym programem rozwoju transportu elektrycznego. W jednym z trolejbusów należących do przedsiębiorstwa zamontowano pierwszy w mieście walidator systemu „Elektroniczny bilet”.
Zasady korzystania z systemu "Elektroniczny bilet":
Perspektywiczny schemat rozwoju linii trolejbusowych: